Als u vaak moet plassen kan dit komen door een overactieve blaas. De oorzaak van een overactieve blaas is niet bekend, er zijn echter wel verschillende factoren die meespelen. In dit artikel leggen we uit hoe vaak men normaal gesproken naar het toilet gaat, wat een overactieve blaas is en welke onderliggende oorzaken kunnen meespelen bij een overactieve blaas.
Zoals u wellicht wel weet, bestaan er verschillende soorten incontinentie. Inspanningsincontinentie, ook wel aangeduid met stressincontinentie, komt samen met aandrang- of urge-incontinentie het vaakst voor.
Urineverlies betekent het niet goed (meer) kunnen ophouden van uw urine. Het ongewild verlies als gevolg daarvan kan variëren: bij de ene persoon is er sprake van enkele druppeltjes, iemand anders kan scheuten verliezen en weer een derde persoon raakt zijn gehele blaasinhoud kwijt.
De zenuwen spelen een belangrijke rol bij een goede signaaloverdracht van de blaas naar de hersenen en andersom. De spieren die gebruikt worden als u moet plassen (bekkenbodem, blaas, sluitspieren) worden aangestuurd door zenuwen. De spieren en zenuwen zorgen ervoor dat men normaal gesproken zonder problemen urine kan ophouden. Echter kunnen er problemen ontstaan als de zenuwen niet goed werken door een neurologische aandoening; spieren worden dan niet meer goed aangestuurd en signalen verkeerd of te laat doorgegeven. Het gevolg hiervan kan reflexincontinentie zijn. In deze blog leest u hier meer over.
Overloopincontinentie is een vorm van urineverlies waar het grote publiek relatief weinig van weet. Bekender zijn we met stress- of inspanningscontinentie, waarbij iemand urine verliest wanneer hij of zij lichamelijk actief is of hoest, niest of hard lacht.
